Over de kunst

om tot kunst te komen moet de kunstenaar de mensheid met zijn problemen vergeten; hoe meer hij zichzelf vergeet, om zo sterker zal hij door het leven gegrepen kunnen worden en dat tot uitdrukking kunnen brengen.

wat is er gebeurd? moeilijk te zeggen. want het was niet mijn verstand wat de leiding had maar de innerlijke mens die zijn innerlijk leven openbaarde. leven en verstand staan voortdurend in conflict.

de kunst is het risico, een oprechte poging tot het onmogelijke, het onbekende.
van velde

we hadden persé geen boodschap. we namen de werkelijkheid zoals die was, niet dat zweverige idealisme of via de kunst de wereld willen veranderen… we wilden de mensen niet socialistisch maken. we wilden ze alleen maar laten kijken. we wilden een kunst die iedereen kon begrijpen. geen hiërarchie, we kozen voor ordening, heel objectief.
schoonhoven

we moeten het beeld weergeven van wat we zien en alles vergeten van wat er eerder was.
cezanne

ik groette hem (henri rousseau) in mijn droom. naast hem zat william blake, de nobele emanentie van het engelse genie…’heb vertrouwen in de dingen’, zei hij, ‘en laat je niet intimideren door de verschrikkingen van de wereld. alles is geordend en juist, en moet zijn lotsbestemming volgen om uiteindelijk volmaaktheid te bereiken. zoek dit pad en je zult voor jezelf nog intenser de eeuwige schoonheid van de schepping ervaren..”.

het gaat erom overeind te blijven, ondanks alle mogelijkheden om te vallen.
klee

soms zou ik helemaal alleen op de wereld willen zijn, vreemd willen staan tegenover de hele wereld, vijandig misschien… weg met mijn uit de maatschappij! absolute eenzaamheid…. niemand begrijpt me….ik voel, denk droom, wil iets anders dan de anderen.
kandinski

Gemaakt en gespeeld door: annette kouwenhoven, jorn heijdenrijk, jan joris lamers, miranda prein

**speellijst 2010
**22 januari, rotterdamse schouwburg (première)
7 en 8 mei, monty, antwerpen